Het weekend in

Vreemdelingen groeten ons aan de lopende band terwijl we zij aan zij in een rechte lijn langs het klotsende kanaalwater wandelen in een ritme dat we als vanzelf vonden. Meters verdwijnen onder onze voetzolen. De wind blaast onze jassen open, de zon legt een fonkelende deken op het deinzende water waar vrachtschepen met gekleurde containers op hun vlakke ruggen voorbij schuiven. Blik op oneindig, op pad met zo weinig en zo ongelofelijk veel tegelijk. Onze handen losjes in jaszakken gestoken warmen zich aan woorden die verhalen vormen over vroeger en nu. Het gebeurt, we laten het gebeuren. Los van de tijd lopen we het weekend in.