Herfstblad

Als handen bladerden ze 
door soortgenoten op de grond
in de hoop diegene waarmee ze samen waren,
terug te vinden
voor een dans in de wind

Een buiging,
een laatste blik omhoog
naar waar het allemaal begon
een glimlach van de zon
en dan samen te vergaan
ophouden te bestaan
zoals ze ook samen ontstonden
aan die nu zo kale tak daarboven